Ara sıra kendime bu soruyu soruyorum. Bir tarafta kurumsal hayat diğer tarafta sürekli özlemini duyduğumuz doğal hayat. Alıp başımı gidip bir dağ evinde yaşabilir miyim veya her şeyi bırakıp şehir hayatında beyaz yakalı olarak hayatımı(sonuna kadar) devam ettirebilir miyim?

Kurumsal hayatı yani düzenli geliri ve düzenli yaşadığım bir hayatı seviyorum. Yaptığın iş belli, kazandığın para belli, aylık harcamaların belli ve bunların sana sağlamış olduğu yaşam standartları belli. Üstelik tüm bunlar beni memnun ve mutlu eden şeyler. Bunlara ek olarak duşun musluğunu açtığımda sıcak su akması, klimanın düğmesine bastığımda istediğim sıcak/soğuk havayı vermesi falan filan işte. Özetle medeniyetin sağladığı kolaylıkları biliyorsunuz. Bunların hepsini de seviyorum. Sevmeyen insan varsa aşağıya yorum olarak yazsın. Neyi, neden sevmiyor? Merak ettim :). Bunları sevmeme rağmen hayatımın sonuna kadar bu hayatın içerisinde masa başı çalışan olarak devam edip, ev iş arası mekik dokuyarak emekli olduğumu hayal edemiyorum. Bu da olmuyor, bu hayal içerisinde kendimi göremiyorum. Buna karşılık her şeyi bırakıp gideyim bir dağ evinde sessiz, huzurlu ve sakin bir hayat süreyim, bağıma bahçeme bakayım, doğanın içinde öylecene takılayım ve yaşayıp gideyim diyorum. Bu da olmuyor. Bu hayalin içinde de kendimi göremiyorum. Ne kurumsal hayattan kopabiliyorum ne de doğal hayattan. Bence bir tercih de yapmak gerekmiyor. Böyle bir zorunluluk yok. Her ikisinide seçip her ikisinide yaşayabilir insan. Ben öyle yapıyorum. Hafta sonu 40km yol yürüyüp, üstüne bi dünya yol araba kullanıp, gecenin bilmem kaçında da uyuduktan sonra Pazartesi sabah 8 de bilgisayarının başında iş hayatının zorluklarına dalmayı seviyorum.

Aslında zor olan da bu; iki hayatı beraber yaşamak. Bir yandan iş hayatının zorluklarıyla boğuşmak, bir yandan kredi, kira, borç vs. gibi sorumlulukları devam ettirmek, bir yandan fırsat buldukça gezmek, hobileri gerçekleştirmek ve bir yandan da bunları yazıya dökmek. Tüm bunları yaparken de motivasyonu en üst seviyede tutmaya çalışmak. Evet, gerçekten de zor olan bu. Şöyle böyle bir şekilde ben yapabiliyorsam siz de yapabilirsiniz. Bir hayatı seçmek zorunda değilsiniz.

Ek bilgi: Fotoğrafta ortada duran Hilmi abi kurumsal hayattan emekli olmuş. Sonu ortada :)